Opa
Wat moest ik me inhouden
toen opa begraven werd.
En ik niet mocht helpen
de kuil dicht te gooien.
We spitten altijd samen.
Was opa er nog maar
Bloemen
Had oma dat nog maar mogen
meemaken. Ze had er misschien zelfs
haar dood voor uitgesteld.
Ze hield zoveel van de natuur. En
goocheltrucs. Toen de uitvaartbegeleider
met een ernstig gezicht zei:
‘alle bloemen gaan nu lopen,
dan de kist en daarna de familie.’
Computer
bestand wijzigen zoeken
indeling markeren speciaal
favorieten escape help.
Stilte
‘Meneer, kunt u mij zeggen
hoe je ‘stilte’ spelt?’
‘Ja hoor, ik denk zo: ‘’
Dagboek van een dief
zaterdag 22 december 2004,
Vandaag een dagboek gestolen.
Blauw
‘Maar het gras is toch groen, meneer!
‘Kijk dan! Kijk nog eens goed!
Je ziet toch dat het blauw is.’
Angsten
Talloze angsten
komen verjaagd tot dromen
zomaar naderbij
lopen op vrije voeten
mijn lichaam in en uit
Repetitie
zo onbewoond staren ze me aan en ik
verberg in de greppel tussen de rijen
in de stilte van gebogen hoofden keren
flarden gesprekken van de ouderavond terug
ja, johan krijgt een computerspel bij
de minste zes en elly werkt nooit hard genoeg
buiten slaat de herfst de ramen ondoorzichtig
was het voor mij vroeger ook niet soms uitzichtloos?
ik sta met m'n rug tegen de muur als elly spiekt
draai snel m'n blik naar de beslagen ramen
gelukkig heeft ze niet gezien dat ik
naar haar keek en ik zit er niet mee
Spiegel
daar gaat het eigenlijk om:zo lang
voor de spiegel naar jezelf kijken
dat je jezelf niet meer ziet staan
en je gedachten andere dingen zien
bijvoorbeeld de zee en dan hoor je achter de spiegel
als je goed luistert branding onophoudelijk klotsen
Vergeefs
hij was altijd al roekeloos
liet ons vaak in verbijstering achter
stil wachtend op zijn terugkeer na
weer een heldendaad vol gevaar
vergeefs die keer omdat hij het waagde
met de auto zelfs de dood
in te halen
Foto
kussen doe je meestal met je ogen dicht
dan wordt zien beter voelen
op de foto staan een jongen en een meisje
naar elkaar toe gebogen
ik als toeschouwer zie de naderende kus
buiten beeld
zonder iets te voelen te ruiken
of te proeven, de lippen hebben
ik wil eigenlijk dat ze elkaar kussen, maar
ze hebben elkaar nog net niet gevonden,
het is een naderende kus
die nooit een kus zal worden
Voor Nico B.
Vers
toen ik na een korte slaap
door een kier in het gordijn
naar buiten keek, op de radio
de nieuwsberichten niet hoorde
en op de hoek in de regen
de bakkerswagen zag staan
met het witte opschrift:
'brood van de warme bakker
is altijd vers',dacht ik:
zo zal het voortaan zijn tussen ons
voor jou geen nieuws meer
geen regenende pijn maar
je komt voortaan elke dag even langs
en vers, weer of geen weer
Leven van jewelste
wat gingen ze tekeer elkaar
luidruchtig overstemmend
met hoge en lage tonen
zelfs met snelle tussentonen
in korte stiltes de ander zoekend
een canon van vogelzang
in het groeiende licht
van weer een dag in hun rijk
verheven boven de mensen
ik zat in de tuin
's morgens om half zes
sprakeloos en vleugellam
Vaas
een vaas is maar op één manier vaas
maar de scherven van de vaas zijn
op talloze manieren scherven
scherven zijn op ontelbare wijzen scherven
maar het is voor scherven oneindig
veel moeilijker weer een vaas te vormen
orde gaat van nature over in wanorde
maar keert nooit weerom
Feilloos
nog geen twee meter achter mijn raam
zie ik hoe de vogel geluidloos nadert,
z'n vleugels heen en weer beweegt, licht
zwenkt, met z'n rechtervleugel bijstuurt,
zijn klauwen om de veerkrachtige twijg
heen slaat en met de tak meedeint
stort nooit neer
Weg
dagen loop je dan wanhopig te zoeken
naar die man of vrouw dat voorval
dat verhaal, die herinnering of
alleen maar een naam gelukkig
vergeet je het daarna weer snel
soms raken dagen zomaar weg
Dans 1
dromen van heinde en verre
roep je af op je lijf
geschreven tekst dans je
cirkels gekleurde luchtkastelen
om erin te geloven,om te wonen
waar taal stilvalt overspan je
illusies rijker spinnend of ruisend
riet buigzaam als mens
voor weer een gelukkigst uur
een manier van leven
Dans 2
het raakvlak van
een lichaam zijn en
een lichaam hebben
draaiende plooien
sprongen met open ogen
een lijf op spanning
nergens beschutting
nergens houvast
kaal naakt en zuiver
bewegingstaal
Dans 3
een hoge wreef onder lange benen
verlengen de spanning van een lijf
en een volmaakte stilte van binnen
die pose van twaalf tellen
moet kraken in haar knieën
maar het is oorverdovend
soepel naar buiten dansend
maakt ze achter het gevallen doek
de balans op van haar lichaam
Na de dood
ze heeft niet echt gemerkt
dat het gewicht van haar afviel
ze is licht geworden en het licht
is zacht en grijs en ze weet
dat ze van heel ver gekomen is
maar nu weer op vertrouwd terrein
ze denkt aan lang geleden aan het plezier
van het zaaien met de hand
aan die vloeiend ritmische beweging
en het zingen
Ouverture
voor dag en dauw trekt hij het bos in
op zoek naar verborgen violen of harpen
af en toe klopt hij op een bast en legt
hij zijn oor tegen de stam te luister
op de terugweg hoort hij tussen
de zingende bladeren al de volle klanken
in zijn atelier hoeft hij alleen nog maar
het overtollige hout te verwijderen
Regenboog
hoewel het buiten stortregent
kijkt ze niet op of om
van het witte vel
voor haar, ze is bezig
met vogels in de lucht
als de eerste bliksemschichten
flitsen, breekt bij haar
juist de zon door
een wit wolkendek
met steevast rechtsboven
die gele lach
een spiegel op papier
die ik bij haar in serie
kan bestellen
Besef
het besef kwam met zijn woorden
toen mijn horloge van de vensterbank
viel en hij zei:
‘o pap, nu valt de tijd dood!’
Dood
na de dood
van een geliefde
duurt het lang
soms heel lang
voordat de tijd
weer gaat lopen.
Afscheid
kijk vader
het sneeuwt buiten
zeg ik
weet
dat hij niet zal kijken
26
IJs
ze is de enige
die hem ijs blijft vragen
tot op de laatste dag
tussen verdriet om haar heen
schuift ze een pepermuntje
in zijn hand
later verbaasd
dat hijzelf niet aanwezig is
op zijn begrafenis
anders zou oma niet zo
verdrietig zijn geweest.
Handen in het haar
Het is een ramp, het is een ramp,
mijn bos krullen: Het Krullenbos
Geen kapsel waaraan ik kan meedoen,
geen mode voor mij, al had ik nog zoveel poen.
Voor mijn haar geldt slechts 'Verboden Toegang'
voor allerlei versieringen, borstel of kam
Het is een oerwoud, het is een jungle,
mijn bos krullen: Het Krullenbos
Maar het rare is, ik word altijd benijd,
ze snappen gewoon niet dat ik eronder lijd,
want ik ben helemaal niet blij of trots
op mijn naar alle kanten groeiende haardos
Ik steek nog eens de vlam, nog eens de vlam
in mijn uitdijend bos: Het Krullenbos.
B… en een toetje
Kraan
De kra
a
n
drupt
drupt
drupt
drupt
drupt
Gebroken
gebro k
e
n
Onleesbaar
onleesbaar
Stil
stiller
stille
still
stil
sti
st
Scheiding
midden scheiding
Kwijt
kwij
t
Ontsnapt
ontsn pt
Kleur
rood
zwart
wit